ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2021

Εγκατάλειψη και Αναρχία το νέο σχέδιο δράσης του Λύρου, για την ανάπτυξη του Αιτωλικού.

Όπου και να πας, όπου και να σταθείς, το Αιτωλικό σε πληγώνει και δεν σε πληγώνει με αναμνήσεις και ιστορίες από τα παλιά, αλλά με την εγκατάλειψη και τον άναρχο βίο, μιας δημοτικής αρχής που το μόνο που έχει να επιδείξει είναι η ανικανότητα και ο παραλογισμός.

Στη φωτογραφία βλέπουμε το πάρκο με τα πρώην θεόρατα ευκάλυπτα, που έγιναν ξυλεία, μιας και ο δήμος με τα γεμάτα ταμεία, όπως λέει και ο αντ' αυτού δήμαρχος Στέλλιος, δεν είχε να πληρώσει κλαδευτή, αλλά ξυλοκόπο.

Εδώ βλέπουμε τη λίμνη που δημιουργήθηκε, από το νερό που χύνεται αδιάληπτα στο διάδρομο για τους επισκέπτες, μιας και κανείς δεν είδε ή δεν μπόρεσε να κλείσει το διακόπτη του νερού, για πάρα πολλές μέρες.

...

Απέναντι από το πάρκο, το λιμανάκι δίνει και αυτό, το παρόν, στο νέο σχεδιασμό της εγκατάλειψης.

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το έργο στο λιμανάκι, δεν είναι ούτε του καραπάνου, ούτε του Λύρου, είναι της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας, χρηματοδοτούμενο από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΟΧΕ.

Ο δήμος Μεσολογγίου, απλά έχει την επίβλεψη και είναι ο τελικός αποδέκτης.

Μάλλον δεν χρειάζονται πολλά λόγια.

Το έργο ακόμη δεν έχει παραδοθεί, ο εργολάβος από ότι δείχνουν οι εικόνες χρησιμοποίησε ευτελή υλικά, μιας και η επίβλεψη σταματούσε όσο γέμιζε η τσέπη του καραπάνου και του εργολάβου που ανάλαβε.

Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί την ανυπαρξία της σημερινής δημοτικής αρχής, που άφησε ένα έργο στολίδι στο τόπο μας να γίνει βορρά στα χέρια ηλιθίων και γυφτότουρκων.

Ο φράχτης που είναι σπασμένος, είναι εθελοντικό έργο, της ομάδας των παιδιών που μας χάρισαν εκτός από την ομορφιά της άγριας πανίδας, και την άλλη πρόταση για την ανάπτυξη του Αιτωλικού.

Η επίβλεψη και συντήρηση όμως του δήμου, αποδεικνύει ότι δεν σπάει μόνο κόκαλα.

Ο φράχτης που φτιάχτηκε για να αποτρέπει τα μικρά παιδιά, να κατεβαίνουν και να ενοχλούν τα άγρια υδρόβια πουλιά, είναι σπασμένος σε πολλά σημεία, απόδειξη των δυνάμεων που διαθέτουν κάποιοι ανήλικοι συμπολίτες μας, στην βλακεία, ορμώμενοι από την εγκατάλειψη που βιώνουν από τις ίδιες τους τις οικογένειες.

Εδώ έχουμε ένα δείγμα, άναρχης επένδυσης της δημοτικής ανυπαρξίας.

Τα πουλιά χρειάζονταν γλυκό νερό και η εθελοντική ομάδα, μιας και δεν υπήρχε εργολάβος, κάποιος άρχον από το τοπικό συμβούλιο ή κάποιος από το κεντρικό, όπως πχ ο αντιδήμαρχος, τα παιδιά δεν είχαν άλλη λύση από το να περάσουν το λάστιχο πάνω από το διάδρομο.

Το νερό που βλέπετε στο βάθος, δεν ποτίζει ούτε άνθη, ούτε σπάνια υδρόβια φυτά, είναι τρύπιο και ποτίζει γαϊδουράγκαθα, όπως αυτά που μας διοικούν.

Ακόμη μια άποψη από τα υλικά που χρησιμοποίησε ο εργολάβος και γέμισε τσέπες νυν και πρώην διοικούντων.

Εδώ βλέπουμε, βρύα και λειχήνες, που έχουν δημιουργηθεί από την ακατάπαυστη ροή νερού, δίπλα ακριβώς από το διάδρομο των επισκεπτών του λιμανιού.

Η εγκατάλειψη πρωτίστως και η καταστροφή, ως φυσική συνέπεια, μετέτρεψε το παγκάκι δίπλα στο λιμανάκι, σε σάκο του μποξ.

Ένα μεγάλο μπράβο στους γονείς αυτών των παιδιών

Ότι καλύτερο για να κάνουμε μια καλή αρχή για ανάπτυξη και τουρισμό, ότι καλύτερο για να αντιληφθούμε το μέγα λάθος που κάνουμε στις δημοτικές εκλογές, όταν μπαίνουμε στα διλλήματα που μας κατασκευάζουν.

Και φτάνουμε στα Γεφύρια, μπορεί αυτή η τρύπα πάνω στο οδόστρωμα να δείχνει μικρή, είναι όμως το μήνυμα που λέει ξεκάθαρα ότι μπήκαμε στη τελική ευθεία.

Τα Γεφύρια καταρρέουν και μακάρι να μην πάρουν μαζί τους, αμέριμνους συνανθρώπους μας, που θα βρεθούν εκείνη τη στιγμή, πάνω στη καταστροφή.

Για τους απαιτητικούς και για κλείσουν στόματα, η δημοτική αρχή τοποθέτησε κορδέλες για να μας προειδοποιήσει ότι αν γίνει κάτι, το κρίμα στο λαιμό σας.

Αλλά μη ξεχνάμε, όταν πρόκειται για έργα, για εγκαίνια, για πολιτικούς λόγους, όλα αυτά ανήκουν στο δήμο, στη Περιφέρεια στο Κράτος...ανάλογα με τον ομιλητή.

Όταν όμως πρόκειται για συντήρηση, τότε το λιμανάκι ανήκει στη Περιφέρεια, το παρκάκι στο δασαρχείο και τα Γεφύρια στην Αρχαιολογία