Ψοφοδεής κι ανίκανη να εμπνεύσει δημοτική Αρχή

Του Βασίλη Μπρούμα

ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ

 

Το γενικότερο  πολιτικό και κοινωνικό  κλίμα μέσα στο οποίο  θα πραγματοποιείτο το προχθεσινό  δημοτικό συμβούλιο Μεσολογγίου ήταν φυσικά και αυτονόητα  πολύ βαρύ. Πριν λίγες μόλις μέρες το κράτος και το παρακράτος, συμμορίτες   του ΠΑΣΟΚ είχαν δείρει χιλιάδες διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας, είχαν τραυματίσει εκατοντάδες και είχαν σπάσει βιτρίνες καταστημάτων και λεηλατήσει αρκετά από αυτά, έχοντας μετατρέψει την περιοχή σε θάλαμο αερίων, μετά τις εγκληματικές εντολές που είχε δώσει στην αστυνομία η κυβέρνηση Παπανδρέου με  προφανείς σε όλους στόχους την  παρεμπόδιση της πρόσβασης  αγανακτισμένων πολιτών, τη   διάλυση των διαδηλωτών, την  κατατρομοκράτηση  του κόσμου και την εγκαθίδρυση κλίματος αστυνομοκρατίας Κι αυτά την ώρα που οι δωσίλογοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν το νέο Μνημόνιο εθνικής υποτέλειας, ξεπουλήματος με αμετάκλητο τρόπο της δημόσιας περιουσίας και απόλυτης εξαθλίωσης των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, ακόμη και των μικρομεσαίων επαγγελματιών. Στο Μεσολόγγι, πέραν των άλλων λόγων, είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι απέναντι στα εγκλήματα που έχει διαπράξει το ΠΑΣΟΚ εναντίον του λαού και της χώρας, ως πρώτος παθών ο δήμος μας  από τους ίδιους. Άλλωστε άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού μιλούν ήδη ανοιχτά για τυράννους, δημίους, προδότες. Ο λαός αντιλαμβάνεται και διαισθάνεται πως θα υποφέρει ανείπωτα δεινά από την κυβερνητική πολιτική και πως το βιοτικό επίπεδό του θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω. Με τον κοινωνικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι εντολοδόχοι των επικυρίαρχων,  μίσθαρνα όργανα του κεφαλαίου,  έχουν πετύχει τη διεύρυνση του χάσματος λαού και κυβέρνησης Κοουίσλινγκ του ΠΑΣΟΚ και την αποκάλυψη στον ευρύτερο πληθυσμό   του ειδεχθούς προσώπου και της πραγματικής φύσης των κυβερνητών της χώρας και του πρωθυπουργού προσωπικά, ο οποίος καλύπτεται πίσω από τη μάσκα του προέδρου της …Σοσιαλιστικής (!) Διεθνούς.  Τα πολιτικά καθάρματα που κυβερνούν τη χώρα, αποδεδειγμένα πλέον, όχι μόνο μισούν όλο και πιο πολύ το λαό τον οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και το Μεσολόγγι – σύμβολο,  καρφί  στο μάτι τους,  αλλά γίνονται διαρκώς και πιο αδίστακτα στην επιχείρηση εξόντωσής τους.

Με αυτά τα γενικότερα δεδομένα, εν ολίγοις, και καθώς έχει  ήδη συμπληρωθεί ένα εξάμηνο λειτουργίας του Δήμου υπό το καθεστώς του Μνημονίου και του «Καλλικράτη», όχι μόνο για λόγους συμβολικούς ως πόλη της  αντίστασης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας,  αλλά και για καθαρά λόγους καλώς νοούμενου συμφέροντος του δήμου μας, ζωτικά συμφέροντα του οποίου διακυβεύονται, ζητήθηκε από τον δήμαρχο στην έναρξη του  προχθεσινού  δημοτικού  συμβουλίου  μια απλή αναφορά στις τρέχουσες  εξελίξεις με εστιασμό σε όσα αφορούν τη διεκδικητική τακτική, τις ενδεχόμενες επαφές και παρεμβάσεις του στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στα μεγάλα και ζωτικά ζητήματα του δήμου που βρίσκονται σε εξέλιξη, προκειμένου να ενημερωθεί το δημοτικό συμβούλιο. Ο δήμαρχος θεώρησε ως «μη σοβαρό» το ζητούμενο, το αγνόησε  και προχώρησε αμέσως σε άλλα θέματα προ ημερησίας διατάξεως και στα 46 (!) της ημερησίας διατάξεως, εφαρμόζοντας, προφανώς, στην πράξη την …αρχή της σοβαρότητας!

Αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε τις ευθύνες και τις δυσκολίες διοίκησης, τις πιέσεις, τα χρονοδιαγράμματα, τους ασφυκτικούς μηχανισμούς ελέγχου, τις ανάγκες διαχείρισης ζητημάτων της καθημερινότητας κ.λ.π. Ως ένα βαθμό σεβαστά όλα αυτά. Αλλά είναι αδιανόητο και απαράδεκτο,  υπό τις παρούσες ιδίως συνθήκες, ο δήμαρχος  μέσα στο δημοτικό συμβούλιο να μην απαντάει σε κρίσιμα ερωτήματα, να κάνει πως δεν καταλαβαίνει, να συνεχίζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα, και να σφυρίζει αδιάφορα.  Ωραία μαθήματα έχει πάρει στη γνωστή πολιτική σχολή που έχει μαθητεύσει. Αλλά πόσο καιρό άραγε  μπορεί να τη βγάλει με τη σιωπή και την προσπέραση όσων δεν τον συμφέρουν, μπροστά μάλιστα στις πρωτόγνωρες και απρόβλεπτες εξελίξεις που παίρνουν καθημερινά τα πράγματα σε όλα τα επίπεδα; Σύμφωνοι,  χρειάζεται σεμινάρια  Αλλά  όλοι έχουμε καταλάβει πλέον ότι αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως το δήμαρχο είναι να γίνεται η δουλειά του, να προχωράνε οι υποθέσεις του δικού του ενδιαφέροντος,  αντιλαμβανόμενος το αξίωμά του κυρίως ως επάγγελμα και καριέρα. Παράλληλα, να διατηρεί καλές σχέσεις, εναγκαλιζόμενος  με όλους τους διεφθαρμένους και ανίκανους του ΠΑΣΟΚικού και κυβερνητικού «τσίρκου». Ίσως δεν έχει ακούσει τίποτα για τους δυο φορές  προδότες τοπικούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Αφού πρώτα αναγόρευσε σε … «αγαπητικό(!)» του Μεσολογγίου και της Ναυπάκτου τον Θ.Σώκο, καιρός είναι τώρα να ανακηρύξει σε…ευεργέτες τους υπόλοιπους της «σκυλο-παρέας» και τη Σοφία Γιαννακά ιδιαίτερα, που έχει το επιπρόσθετο θράσος, αντί να κρύβεται, να έχει πάρει όλα τα κανάλια σβάρνα δίνοντας μαθήματα σε εθνικό επίπεδο και  επιδεικνύοντας τις ιδιαίτερες ικανότητες, τις αρετές και τον πολιτικό πολιτισμό της,  σε αγία και προστάτιδα των δύο πόλεων… Όλοι αυτοί θεωρούν ήδη και δικαίως το δήμαρχο Μεσολογγίου αξιόπιστο ιμάντα μεταβίβασης της τοπικής κομματικής πολιτικής τους, πειθήνιο και υπάκουο στις επιθυμίες τους.

Λίγο ακόμη θα περιμένουμε, πάντως, να δούμε αν η δημοτική αρχή Κατσούλη διαβεί και το σημείο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Υπενθυμίζουμε, εντούτοις, και επισημαίνουμε  στο δήμαρχο πως ο κόσμος έχει προ πολλού ξεπεράσει και επιπλέον περιφρονεί τους επαγγελματίες, καιροσκόπους, τυχοδιώκτες, καριερίστες και συμφεροντολόγους πολιτικούς όλων των επιπέδων. Αρκετά και πανάκριβα, επί πολλά χρόνια,  τους έχουμε πληρώσει, όλη η χώρα, όλους αυτούς με τα γνωστά αποτελέσματα.  Να μη θεωρεί λοιπόν ο δήμαρχος το προσωρινά χαμηλό πολιτικό επίπεδο του δημοτικού συμβουλίου ως πλεονέκτημα για τον ίδιο να «κάνει τη διαφορά», ούτε το πλαίσιο αυτό ως αναγκαίο χώρο  εξάσκησης των «επαγγελματικών» του δεξιοτήτων. Προέχει, έστω σ’ αυτή τη μικρή κλίμακα, η πολιτική αρχών και αξιών, η συνέπεια λόγων και πράξεων, η έμπρακτη ευαισθησία σε ζητήματα δημοκρατίας, η διαπαιδαγώγηση και διαμόρφωση τοπικής πολιτικής συνείδησης καθ’ υπέρβαση και πέρα από αυτή των κάθε είδους ψοφοδεών, διεφθαρμένων και ανίκανων ατόμων και ηγεσιών, όπως άλλωστε απαιτούν και οι ιστορικές περιστάσεις που διερχόμαστε.  Πάνω και πριν από όλα,  βέβαια,  τίθεται η εξυπηρέτηση των άμεσων  αναγκών της καθημερινότητας  των δημοτών και η παραγωγή έστω στοιχειώδους δημοτικού έργου. Κι αφού η δημοτική αρχή δείχνει ως τώρα  ανίκανη να προσφέρει όραμα, ελπίδα και να εμπνεύσει τους δημότες, ας προσπαθήσει τουλάχιστον να υπερασπιστεί τα μικρότερα και μεγαλύτερα  συμφέροντα και να διεκδικήσει τα δικαιώματα και τα δίκαια του δήμου, σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα,  όπως άλλωστε  επιτάσσει και το «επαγγελματικό» καθήκον και συμφέρον  της.